میانکاله را خانه فلامینگوهای زیبا و پرندگان منحصر به فرد می‌دانند. اینجا پناهگاه پرندگان مهاجر و مامن بسیاری گونه‌های آبی و خزندگان بومی است. اینجا بهشت پرندگان است.
میانکاله، شبه جزیره‌ای در گوشه جنوب شرقی مازندران است، منطقه‌ای که خلیج گرگان را از خزر جدا می‌کند. جزیره‌ای باریک اما طولانی که طول آن تا ۳ کیلومتر نیز می‌رسد. این شبه جزیره از شمال به دریای خزر، از جنوب به خلیج گرگان، از غرب به تالاب زاغمرز و از شرق به جزیره آشوراده منتهی می‌شود. چهار روستای آشوراده، قزل شهالی، قزل مهدی و قواسلات در حاشیه این شبه جزیره واقع شده‌اند. در طرف مقابل آن، بندر ترکمن قرار دارد. کشاورزی، باغداری و دامداری شغل اصلی مردم محلی این منطقه است. آنها همچنین از فروش صنایع دستی، فرش دستباف و از طریق گردشگری کسب درآمد می‌کنند.
از فلامینگوهای صورتی تا خاویارهای طلایی
منطقه محافظت شده میانکاله که میزبان پرندگان مهاجر از جمله فلامینگو، پلیکان، انواع قو، انواع غاز، اردک سر سفید، مرگوس ، عقاب دریایی دم سفید و پرندگان خشکی مانند قرقاول خزری و دراج است، با عناوین پناهگاه حیات وحش، تالاب بین‌المللی و ذخیره‌گاه طبیعی زیست‌کره، تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد. پرندگان که به دلیل برودت هوا در فصل سرد سال، رخت سفر می‌پوشند و به ایران که آب و هوایی نسبتا گرم دارد، مهاجرت می‌کنند. این شبه جزیره همچنین محل تخم‌گذاری و زیستگاه اصلی بسیاری از ماهیان دریای خزر به ویژه کپور و کفال و ماهیان خاویاری نیز است. نزدیک به نیمی از خاویار ایران از آب‌های این منطقه صید می‌شود.
گردشگرانی که قصد دیدار از پرندگان مهاجر این تالاب را دارند، باید اواخر آبان تا پایان سال را برای سفر انتخاب کنند. دوستداران طبیعت میانکاله، رویایی‌ترین منظره این شبه جزیره را زمان طلوع یا غروب خورشید می‌دانند. درست وقتی که نور خورشید آسمان را نارنجی رنگ کرده، انعکاس آن بر آب افتاده و پرندگان در هاله‌ای از تاریکی قرار گرفته‌اند.
راه رسیدن به میانکاله از کجاست؟
سفر به میانکاله با سفر به هر مکان دیگری فرق دارد. دیدار از پرندگان رنگارنگ آداب خاصی دارد. قرار است همه تلاش کنند تا این منطقه زیست محیطی زنده بماند. از این رو سازمان حفاظت از محیط زیست، با هدف کنترل و ایمن نگهداشتن منطقه و آگاهی از افراد حاضر در شبه جزیره، اقدام به ایجاد ممنوعیت‌هایی در رفت و آمد کرده است. برای گردشگرانی که میل به دیدار از این بهشت دست نخورده را دارند دو راه وجود دارد. مسیر راحت‌تر، بازدید از میانکاله در قالب تورهای گردشگری است به خصوص که تنها تعداد محدودی از آژانس‌های گردشگری اجازه بازدید از منطقه را دارند. راه دیگر این است که درخواستی کتبی به سازمان محیط زیست داده شود و در آن تعداد افراد و زمان بازدید اعلام شود، پس از تایید نامه از سوی این سازمان، امکان سفر به میانکاله مهیا است.
منبع:ایرنا
