درباره اختلال افسردگی اساسی چه میدانید؟
افسردگی اساسی چیست؟
به گزارش مجله زیبایی سبز به نقل از بیتوته،یکی از رایج ترین اختلال های روانی، اختلال افسردگی اساسی یا ماژور است. دوره افسردگی ماژور از دیگر انواع افسردگی شدیدتر است. در این اختلال خلق فرد به مدت حداقل ۲ هفته بسیار افسرده است که با علامت های شناختی مثل حس نومیدی یا بلاتکلیفی همراه است. همینطور کارکردهای جسمی و اجتماعی شخص به شدت مختل می شوند. در واقع به علت کاهش شدید انرژی و تغییر کارکردهای مغز بیمار، در تعاملات اجتماعی، کار و تحصیل فرد مبتلا افت قابل ملاحظه ای مشاهده می شود.
اختلال افسردگی اساسی
دلیل افسردگی اساسی
دلیل افسردگی اساسی دقیقاً معلوم نیست. ولی مثل بسیاری از اختلال های روانی، عوامل مختلفی هم سبب ایجاد این بیماری شوند، مثل:
صفت های ارثی. افسردگی اساسی در افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند، بیشتر دیده می شود.
اختلاف های بیولوژیکی. بنظر میرسد مغز اشخاص مبتلا به افسردگی اساسی دچار تغییرات جسمی می شود.
تغیرات ساختار مغز. انتقال دهنده های عصبی که در ساختار شیمیایی مغز قرار دارند میتوانند در پیدایش افسردگی اساسی نقش داشته باشند.
هر گاه فرد تحت نظر یک روانپزشک خوب، مجرب و حرفه ای در طی دو هفته بیش از ۵ مورد از رفتار های زیر را داشته باشد، متأسفانه دارای اختلال افسردگی اساسی است:
– خلق افسرده
– کاهش یا افزایش وزن به صورت ناگهانی
– کاهش علاقه و لذت به طور محسوس
– کاهش انرژی و خستگی زیاد
– بی خوابی یا پر خوابی
– حس بی ارزش بودن
– حس گناه
– سراسیمگی
– کندی روان و ذهن
– عدم تمرکز و کاهش توانایی تفکر
– تفکر های منفی و فکر کردن مکرر به مرگ
در بین علامت های گفته شده ، وجود یکی از دو نشانه خلق افسرده و کاهش علاقه یا لذت برای تشخیص افسردگی حاد لازم است. متأسفانه افسردگی بر تمامی جنبه های مختلف زندگی بیمار تأثیر می گذارد و عملکرد وی را زیر سؤال می برد. اغلب بیماران مبتلا به افسردگی ماژور به استفاده مخدرها و الکل می پردازند. طبق نتایج حاصل شده یک چهارم این بیماران به مصرف الکل اعتیاد دارند و همان طور که گفته شد افسردگی میتواند زمینه ساز بیماری های روانی دیگر شود.
درمان افسردگی اساسی
طول مدت درمان افسردگی باتوجه به نوع، شدت و دوره های عود افسردگی در اشخاص متفاوت است. برای غلبه بر افسردگی اساسی میتوان از روش های درمانی زیر استفاده کرد.
دارو درمانی
برای بهبود افسردگی اساسی، داروهای ضد افسردگی میتوانند نقش بسیار مهمی داشته باشند. به ویژه اگر علامت های بیماری فرد به قدری مزمن شده باشد که حتی قادر به انجام کارهای شخصی و بهداشتی خویش نباشد و سلامت جسمانی وی به خطر افتاده باشد.
نمونه ای از این داروها عبارتند از داروهای سه حلقه ای( ایمی پرامین، پرتوفین)، بازدارنده های باز جذب سرتونین( پروزاک، پاکسیل) و بازدارنده های مونوآمین اکسیداز( MAOI) می باشند. از آن جایی که استفاده از این داروها عارضه های جانبی دارد، بهتر است تا هنگامی که نیاز جدّی به دارو وجود ندارد، تجویز نشود.
روان درمانی
درمان های گروهی و درمان شناختی- رفتاری افسردگی از درمان های مؤثر در بهبود افسردگی ماژور هستند. در درمان شناختی رفتاری سعی می شود تا در نحوه تفکر و شناخت تان تغییر داده شود تا زندگی را تنها از عینک بدگمانی و نومیدی خود نبینید. در واقع به شما کمک می شود تا واقع بینانه به زندگی نگاه کنید و اتفاقات را ناگوارتر از چیزی که هست تصور نکنید.
شوک درمانی( ECT)
شوک درمانی در مواردی اجرا میشود که افسردگی فرد بسیار شدید بوده و به هیچ درمان دیگری پاسخ نداده است. طی این درمان امواج با هدف بهبود وضعیت افسردگی، داخل مغز فرستاده می شود. شوک درمانی بطور متوسط سه بار در هفته و به مدت ۲ یا ۳ هفته انجام می گیرد. هرچند امکان دارد مدتی بعد از شوک درمانی، افسردگی شخص دوباره عود کند. برای جلوگیری از این اتفاق، میتوان از دارو درمانی استفاده کرد.