تاندونها مشخصات ساختاری خاصی دارند که کلاژن بخش اصلی آن را تشکیل میدهد و در محل اتصال عضله به استخوان قرار میگیرد. ترمیم تاندون پس از تخریب یا پارگی، هفتهها تا ماهها طول میکشد.
در پارگی تاندون در اکثر مواقع نیاز به بیحرکتی طولانی برای حفاظت از نسج آسیبدیده است و در برخی موارد بعد از بیحرکتی طولانی، نیاز به جراحی و ترمیم است.لیزردرمانی کمتوان یا سرد با استفاده از شدت پایین نور لیزری و ایجاد اثرات بیومولکولی، التهاب تاندون آسیبدیده را برطرف میکند.این روش درمانی غیرتهاجمی و مؤثر در کاهش زمان مورد نیاز برای تاندون آسیبدیده برای برگشتن به حالت طبیعی است.
ورزشکاران اغلب در تاندونهای اندامهای تحتانی آسیبدیدگی پیدا میکنند و افرادی که بار سنگین حمل میکنند اغلب آسیبدیدگی تاندونهای اندام فوقانی دارند.لیزردرمانی به بازگشت خواص بیومکانیکی تاندون که قابل اندازهگیری است، کمک میکند. این شیوه همچنین در کنار درمانهای دارویی مانند ضدالتهابهای غیراستروئیدی و اولتراسوند به عنوان درمان مکمل موجب تسریع بازگشت تاندون به وضعیت طبیعی پیش از آسیبدیدگی میشود.
لیزردرمانی کمتوان با ترمیم سلولی، تحریک سیستم عروقی، ترمیم زخم، رفع درد در درمان پارگی حاد و مزمن تاندونهای اندام فوقانی و تحتانی مؤثر است.برگشت عملکرد طبیعی تاندون پس از آسیبدیدگی بهسختی ممکن میشود و لیزردرمانی در این مرحله نیز موثر است و به بازتوانی کارکرد طبیعی تاندون کمک میکند. پاسخهای درمانی بر اساس مشخصات انتخابی لیزر توسط لیزردرمانگر متفاوت خواهد بود.با ترکیب لیزردرمانی و روشهای دیگر درمان پارگی تاندون، میزان پاسخدهی بیشتر خواهد شد.علاوهبر مشخصات لیزر، زمان شروع لیزردرمانی پس از آسیب جزو عوامل مؤثر در درمان محسوب میشود.
منبع:سلامت نیوز،روزنامه جام جم