سی سالگی تنها یک عدد نیست؛ برای خیلی از آدم ها یک ایستگاه است؛ بعضی ها از آن به درستی عبور می کنند، بعضی ها هم در آن می مانند و تا ابد حسرت گذشته را می خورند. شما جزو کدام دسته اید؟
شاید تا به حال عبارت «بحران سی سالگی» و مواردی مانند «تراژدی سی سالگی»، «سندروم سی سالگی»، «پل سی سالگی» و… به گوشتان خورده باشد. فرقی نمی کند کدام یک از واژه های بالا را شنیده باشید، مهم مفهوم آن هاست که همگی به مسائل و مشکلات افراد – مخصوصا بانوان-
در ابتدای ورود به سن سی سالگی اشاره می کنند. مشکلاتی مانند افسردگی، بی حوصلگی، بی اشتهایی یا پرخوری، کم خوابی یا پرخوابی، پرخاشگری و مسایلی از این قبیل که نه تنها زندگی شخصی فرد را مختل می کنند بلکه در زندگی اطرافیان نیز بی تاثیر نیستند.
اینکه در ۲۸ سالگی دچار این بحران شده باشید یا ۳۲ سالگی، چندان اهمیتی ندارد، مهم این است که برای گذراندنش، یا بهتر است بگوییم خوب گذراندنش، فکری کنید و چاره ای بیندیشید.
اگر شما هم خودتان را یک بحران زده می دانید، اگر احساس می کنید خیلی بیشتر از سنتان پیر شده اید، اگر حالات روحی جدید و عجیبی را در خودتان احساس می کنید که پیش از این وجود نداشته اند، راهکارهای زیر به کمکتان می آیند تا کمی پایتان را از این وضعیت بیرون بکشید.
۱٫ بخواهید
این که درگیر بحران سی سالگی بشوید یا نه، شاید دست خودتان نباشد؛ ولی اینکه همینطور درگیر بمانید یا از آن خلاص شوید قطعا دست خودتان است. قبل از هرچیز باید بخواهید و تصمیم بگیرید که از شر مشکلات ناشی از این بحران رها شوید، باید با میل خود آستین هایتان را بالا بزنید و کاری کنید.
بیخود نگفته اند که خواستن توانستن است. تا زمانی که چیزی را نخواهید، هیچ برنامه و شخص و قانونی نمی تواند در شما تغییری ایجاد کند. معجزه ای در کار نیست. خودتان اعجاز کنید!
۲٫ آرامشتان را حفظ کنید
احتمالا شما هم مثل هر فرد دیگری نوجوانی و جوانی شلوغ و پردغدغه ای را پشت سر گذاشته اید. تجربۀ انتخاب رشته در مدرسه، کنکور، انتخاب رشتۀ دانشگاه، پیدا کردن شغل، همسر مناسب، محل زندگی و هزار چیز دیگر که زندگی شما را در نوسان های پی درپی قرار داده است.
حالا وقت آن رسیده که این اضطراب ها را کنار گذاشته و با آرامش دست به تصمیم گیری های بعدی زندگی تان بزنید. نگران هدر رفتن وقت نباشید. شما با درنظر گرفتن میانگین عمر یک انسان عادی با شرایط خودتان، هنوز وقت زیادی دارید. پس آرامشتان را حفظ کنید و این ثبات نسبی را که در زندگی تان ایجاد شده، از بین نبرید.
۳٫ حواستان به جسمتان باشد
حالا که به یک ثبات نسبی رسیده اید، بهتر است طوری برای زندگی تان برنامه ریزی کنید که حتما ساعات مشخصی در هفته برای رسیدگی به سلامتی جسمی تان وقت داشته باشید.
معاینات پزشکی منظم، ورزش، داشتن برناۀ غذایی سالم، مراقبت از پوست و مو و مسایلی از این دست، ابتدایی ترین کارهایی است که هر شخصی در ابتدای ورود به سی سالگی باید به آن ها توجه داشته باشد.
۴٫ حواستان به روانتان باشد
درست است که اکثر افراد در این سن تا حدودی از درگیری های ذهنی و مشغله های دوره های قبلی زندگی شان دور می شوند، اما همچنان خطر افسردگی در کمینشان است. پس روانتان را نادیده نگیرید و برای آن برنامه ریزی کنید.
یک فهرست از کارهایی که خوشحالتان می کند، تهیه کنید. فیلم دیدن، خرید کردن، سفر رفتن، آشپزی کردن و… اگر حس کردید دیو افسردگی دارد دهانش را برای بلعیدن شما باز می کند، خودتان را مجبور به انجام یکی از کارهای مورد علاقه تان کنید تا تاثیرش را در دور کردن این دیو ببینید.
۵٫ تکرار نکنید
افراد معمولا اشتباهات دورۀ نوجوانی و جوانی شان را ناشی از کمی سن و تجربه می دانند و معمولا به همین دلیل با این تصور که حالا بزرگ و با تجربه شده اند، مجددا به سراغ اشتباه هایشان می روند.
بیایید با خودمان روراست باشیم، آیا ده سال بعد، از این که چندین سال از زندگی مان را صرف تکرار اشتباهات مان کرده ایم، خوشحال خواهیم بود؟ آیا این کار به اندازۀ دیدن چندین بارۀ یک سریال بی مزه آزار دهنده نیست؟ آیا بهتر نیست از یک سوراخ دوبار گزیده نشویم؟
۶٫ فکرهای منفی، پر
حتما شنیده اید که بعضی ها می گویند:«چند سال دیگه به این کارات می خندی!» حقیقت این است که در ابتدای سی سالگی شاید به کارهای گذشته تان نخندید اما حتما به بیهوده بودن بعضی از آن ها یا اضافه بودن میزان انرژی که برایشان صرف کرده اید، پی می برید.
یادتان بیاورید که برای یک بحث کوچک با دوستتان چقدر خودتان را اذیت می کردید. حالا وقت آن رسیده که این نوع از رفتارها را کنار بگذارید. برای هرچیزی به اندازۀ خودش غصه بخورید تا بعدها به نظرتان بیهوده نباشد. در شادی کردن ولخرجی کنید و در غصه خوردن خسیس باشید.
۷٫ دوستان جدی داشته باشید
دورۀ آزمون و خطای افراد مختلف برای انتخاب دوست، تمام شده است. بهتر است به جای اینکه امروز در مورد دوستی با این شخص و فردا با شخص دیگری فکر کنید، وقتتان را برای انتخاب دوستان جدی و پایدار بگذارید.
همانطور که شما در این سن به ثبات فکری و هویتی رسیده اید، افراد دیگر هم این ویژگی را پیدا کرده اند. از میان آنان کسانی را برای دوستی انتخاب کنید که زمینۀ مشترک بیشتری با هم دارید و می توانید از وقت گذراندن با یکدیگر لذت بیشتری ببرید.
۸٫ تغییر ناگهانی ممنوع
تا ابتدای جوانی به خاطر درگیر بودن با بحران هویت، این اجازه را داشتید که هرچند وقت یک بار دست به تغییری اساسی بزنید. نوع پوششتان را عوض کنید، تفکرات مذهبی تان را تغییر دهید، امروز طرفدار یک عقیدۀ سیاسی باشید و روز دیگر طرفدار گروه مقابل و غیره.
اما پس از ورود به دهۀ سی سالگی بهتر است دست از این تغییرات بزرگ و ناگهانی بکشید. چرا که نه تنها در مورد خودتان به مشکلاتی برخواهید خورد، بلکه به خاطر حضور پررنگ تر در اجتماع، تصویر خودتان را در ذهن مردم مخدوش خواهید کرد و آنان از شما تصویر فردی دمدمی را به ذهن خواهند سپرد.
۹٫ وقت علاقه هاست
شاید تا به حال به خاطر مشغول بودن به دغدغه های روزمرۀ زندگی دست از علاقه هایتان کشیده باشید، اما حالا وقت مناسبی است که دوباره به سمتشان بروید.
این تصور که «دیگه برای من دیره!» را از خودتان دور کنید. خیلی از انسان های موفق نه در سی سالگی، که خیلی دیرتر از این ها سراغ علایقشان رفته اند و اسم در کرده اند. چطور است یک بوم نقاشی بخرید؟ نواختن یک ساز را یاد بگیرید؟ در یک کلاس زبان ثبت نام کنید و…
۱۰٫ پیشگیری بهتر از درمان
متاسفانه باید این را به شما بگویم که بحران های زندگی مثل یک زنجیر به یک دیگر متصل اند. یعنی این طور نیست که پیش خودتان بگویید این یکی را رها می کنم تا خودش بگذرد و تمام شود. چون در این صورت این مهره از زنجیره معیوب شده و مهرۀ بعدی زنجیره تان را هم معیوب خواهد کرد.
یعنی اگر نتوانید بحران سی سالگی تان را به خوبی پشت سر بگذارید، باید منتظر اتفاق های ناخوشایندتری در بحران چهل سالگی و پنجاه سالگی و بعد از آن باشید. پس اگر هنوز شروع نکرده اید، سریع تر دست به کار شوید و فکری برای عبور از پل سی سالگی تان بکنید.
منبع:irannaz.com
