مسجد گوهرشاد اثر تاریخی برجای مانده از دوره تیموری و از مسجدهای معروف ایران است. این مسجد هم اکنون جزیی از حرم رضوی محسوب می شود. قدمت تاریخی، سبک معماری و زیبایی های هنری، مسجد گوهرشاد را یکی از جاذبه های مذهبی تاریخی و فرهنگی مورد توجه و بازدید باستان شناسان، جهانگردان و سایر علاقه مندان کرده است. در ادامه با ما همراه باشید تا در خصوص مسجد گوهرشاد بیش تر بدانید.
تاریخچه مسجد گوهرشاد:
در سال ۸۱۸ قمری، گوهرشاد دختر امیرغیاث الدین ترخان فرمان ساخت مسجدی را داد که در ضلع جنوبی حرم قرار گیرد. ساخت این بنا در سال ۸۲۱ ق به پایان رسید. بعد از آن، همسر گوهرشاد برای شرکت در بازگشایی آن از هرات به مشهد آمد و قندیلی به وزن ۳ هزار مثقال طلا به مسجد تقدیم کرد. گوهر شاد که از بانوان نامدار عصر تیموری بود در هرات به قتل رسید. از اینرو اسم این مسجد را گوهر شاد گذاشته اند.
به علت ظرافت و زیبایی کاشی کاری و خط و اسلوب معماری مسجد گوهرشاد، این مسجد از شاهکارهای معماری ایرانی در دوره تیموری؛ و به علت موقوفات بسیار و هم جواری با مرقد علی بن موسی الرضا از مهم ترین و شلوغ ترین مساجد ایران به شمار می رود، به طوریکه بعضی آنرا پُربازدیدترین مسجد در ایران می دانند.
نام گوهرشاد در دو جا با کاشی معرق نوشته شده است: یکی در قسمت بالای در نقره ای که به دارالسیاده میرود و دیگری بر کتیبه ایوان مقصوره که به خط زیبای شاهزاده بایسنقر می باشد. در قسمت وسط هم کتیبه ای به اسم محمد رضا امامی وجود دارد.
معماری مسجد گوهرشاد:
بنای محکم مسجد گوهرشاد به سبک کلاسیک و بصورت چهار ایوانی ساخته شده است. چهار ایوان آن در صحن مربعی مسجد قرار دارند و در فاصله بین این ایوان ها شبستان های وسیعی قرار گرفته است. مسجد گوهر شاد دو درب ورودی و خروجی دارد. ایوان هایی که در اضلاع مختلف مسجد قرار دارند بصورت قرینه ساخته شده اند. اما شما میتوانید در جای جای این مسجد، هنر ایرانی را تماشا کنید.
طاق های گنبدی، گلدسته هایی با سبک ایرانی و همچنین خطوطی بر زمینه گچی آن وجود دارد که زیبایی این بنا را چند برابر می کند. گلدسته های مسجد به سبک مقرنس بنا شده است، همچنین یکی از مهمترین هنرهای دوره تیموری یعنی معرق کاری را میتوانید در این مسجد مشاهده کنید، روی کاشی معرقی به رنگ زرد و با خط ثلث اسم بانی مسجد گوهرشاد، در قسمت ایوان شمالی مسجد ایوان دارالسیاده نوشته شده است.
گنبد و گلدسته های مسجد گوهرشاد:
گنبد مسجد به بلندی ۴۱ متر بر بالای ایوان مقصوره جای دارد و سطح خارجی آن با آجر لعاب دار و یک کتیبه با خط کوفی تزئین شده است. در دو طرف این ایوان، دو گلدسته هر کدامین به ارتفاع ۴۳ متر ساخته شده و دارای کتیبه هایی است. این گلدسته ها از روی زمین آغاز میشوند و پیوسته به ایوان مقصوره بالا میروند و به صورت مناره در می آیند.
دور خارجی گنبد ۶۱.۸۵ متر است به علت مشکلاتی که برای آن بوجود آمد در سال ۱۳۴۱ برچیده گردید و مجدداً گنبد فعلی با مصالح جدید ساخته شد و تزیین شد.
مسجد گوهرشاد صحنی به وسعت ۲۸۰۰ مترمربع دارد و زیربنای آن ۹۴۰۰ متر مربع است.
محراب مسجد گوهرشاد:
یکی از قسمت های مهم مجموعه گوهرشاد، محراب زیبایی است که در انتهای ایوان مقصوره قرار دارد و حواشی پیرامون محراب با کتیبه بازسازی شده با کاشی های معرق مرقم به آیه الکرسی تا الی النور مزین است و پایه های داخلی ایوان با سنگ های مرمر سفید مزین شده است.
در منتهی الیه سمت راست محراب، منبر صاحب الزمان ( صاحب شاه) قرار دارد که منبری بلند و قدیمی است و در سال ۱۲۴۳ قمری ( عصر فتحعلی شاه قاجار) توسط استاد محمد خراسانی و به روش منبت کاری از چوب گلابی و گردو، بدون میخ فلزی ساخته شده که در سال ۱۳۲۰ شمسی آنرا بازسازی نموده اند.
این منبر مثل منبرهای موجود در مسجد بیت المقدس و مسجد خلیل الرحمان در رواق حضرت ابراهیم( علیه السلام) در اردن ساخته شده و اینک در حفاظی با میله های آهنی که بخش های پائین آن با شیشه های قطور مزین شده، نگهداری می شود.
منبع:بیتوته